I. Postać
1.
Imię: Apologize.
2.
Płeć: Wadera.
3.
Wiek: Stara.
4.
Opis wyglądu: http://i.imgur.com/mWhJ2mi.png
5.
Charakter: Apologize zawsze była postacią melancholijną, płaczliwą, zblazowaną. Od narodzin aż do dnia swej śmierci uważała, że świat w którym żyje, nie jest jej światem. Była waderą zranioną przez los, chorą umysłowo, wielokrotnie odrzucaną i nie chcianą. Zawsze chciała być idealna i doceniana jednak nigdy tak się nie czuła. Była wycofana, tajemnicza, agresywna.
6.
Historia: Apologize żyła blisko 15 lat. Jej rodzice znęcali się nad nią i faworyzowali jej siostry oraz braci co w końcu skłoniło waderę do ucieczki. Dalszą część życia spędziła daleko od domu, nigdy nawet nie myśląc o powrocie. Początki nie były łatwe. Od samego początku należała do Sfory Mroku i od początku zdobywała weń wiele pochwał, odznak oraz wynagrodzeń. Była jedną z najbardziej zasłużonych członków Sfory. Niestety, często też bywała porywana przez wrogie Sfory, co za tym szło - gwałcona i zmuszana do oddawania swego potomstwa wrogim klanom. Pewnego dnia poznała Etera, członka wrogiej Sfory Ognia i zakochała się w nim wzajemnie. Jednak wilki nie mogły być parą. Było to surowo zakazane, dlatego musieli się rozstać. Pół roku po swoim nieudanym związku, Apologize poznała samca, który okazał się nowym w Sforze Mroku. Gdy zaczynało między nimi iskrzyć, wadera wiedziała, że tym razem może się udać, ponieważ Hitsugaya należał do tej samej Sfory. Jednak basior nie pasował do Mroku. Był wobec Apologize zbyt czuły, opiekuńczy, co w końcu rozgniewało waderę do tego stopnia, że postanowiła pozbyć się partnera, z którym jednak miała swe pierwsze młode. Pewnego razu, w biały dzień, przy jeziorze, dopadła Hitsugayę i brutalnie go zagryzła po czym uciekła z miejsca zbrodni. Szczenięta wychowywała sama a kiedy podrosły, opuściły legowisko i matka już nigdy ich nie widziała. Apologize w swoim życiu, po Eterze oraz Hitsugayi miewała przelotne romanse i miłostki, jednak miłością jej życia okazał się Thomas, należący także do Sfory Mroku, z którym była trzy lata i urodziła mu gromadkę cudownych szczeniąt. Jednak Thomas był wolną duszą, często odchodził i powracał, co nie podobało się waderze. Tęskniła, przeżywała stratę, czuła się samotna. Zaczęła więc pocieszać się, spotykając się z Shakaelem Moon, który był... Szakalem, samotnikiem. Mimo tego w ich związku pojawiły się szczenięta, będące hybrydami szakali oraz wilków. Wszystkie jednak szczenięta kiedy tylko podrosły, opuszczały legowisko Apologize i szły w świat, nie wracając nigdy więcej. Cóż się dziwić, w końcu oboje rodziców posiadało skłonności do odchodzenia od bliskich. Apologize zachorowała, łapiąc infekcję oczu i w końcu straciła wzrok. Jednak niezbyt się tym przejęła, ponieważ świat był dlań brzydki a dla niej to węch był na zmysłowym podium. Shakael Moon został porzucony przez Apologize kiedy tylko na horyzoncie pojawił się Thomas, który po dwóch latach powrócił z obietnicą, że nigdy nie zostawi już ukochanej. Thomas, dzięki znajomości ziół oraz medycyny, pomógł Apologize odzyskać wzrok za co ona była mu wdzięczna do końca życia. W końcu pojawił się kolejny miot ich szczeniąt a Thomas znów odszedł. Apologize więc, nie mogąc znieść tęsknoty, zaczęła pocieszać się innym samcem - Vanirem, któy należał do tej samej Sfory co ona. Apologize była zawiedziona złamaną obietnicą ukochanego sobie basiora. Kochała go całe sześć lat, nie mogąc pogodzić się ze stratą. Tym razem jednak powrócił szybko, więc wadera, jakże by inaczej - porzuciła dla niego Vanira, któremu dała także szczenię. Vanir został wypędzony z jej legowiska a Thomas uznał cudze szczenie i postanowił je wychować jak swoje. Lecz kiedy odszedł kolejny raz, tego było już zbyt wiele. Apologize totalnie się załamała, wpadła w depresję, która z kolei doprowadziła ją do schizofrenii paranoidalnej. Wadera stała się agresywna, histeryczna, uprzykrzała życie innym, zabijała, atakowała nawet członków swojej Sfory. Do schizofrenii dołączyło się także opętanie przez demona, którego jednak wypędził zeń Hurricane. Apologize nie czuła się doceniana w Sforze więc w końcu postanowiła porzucić ją i dołączyć pierw do Sfory Cierni, potem do Sfory Wody, gdzie po niedługim czasie przyjęła stanowisko Alfy Wody. Charatkerem jednak nie pasowała doń, dodatkowo przez swoją chorobę nie potrafiła skupić się na swych obowiązkach. Tęskniła za Mrokiem, mimo, że i tam już jej nie chcieli. Zrzekła się więc Alfy i odeszła do Sfory Lasu, najłagodniejszej ze wszystkich. Było to jej największym błędem życiowym, jednak członkostwo w Sforze Lasu nieco uspokoiło chorobę Apologize. Kolejny powrót Thomasa całkowicie uspokoił waderę, która opowiedziała mu o swoich przygodach ze Sforami. Thomas postanowił dołączyć do ukochanej więc odszedł z Mroku na rzecz Lasu. Wszystko zapowiadało się cudownie do dnia aż znów zniknął. Apologize wpadła w furię, jej choroba powróciła ze zdwojoną siłą i całkowicie zrujnowała starszy już organizm wadery. Zdenerwowana i gniewna, wyprowadziła się do możliwie najbardziej przerażającego miejsca na ziemi - Prypeci. Po czasie okazało się, że radioaktywny wirus żywcem "wyjada" płuca samicy, aczkolwiek, jako, że posiada ona zdolności bardzo szybkiej regeneracji, nie umiera. Jej płuca regularnie niszczeją i uzdrawiają się, obdarzając waderę jedynie sporymi problemami z oddychaniem oraz dokuczliwą astmą.
II. Gracz
1.
Skąd dowiedziałeś/łaś się o forum? Wiem o forum już od roku 2006 i wiele razy na nim grywałam.
2.
Czy to Twoja pierwsza postać na tego typu forum? [Tak/Nie] Tak, ale będzie jeszcze jedna.
3.
Dlaczego chcesz do Nas dołączyć? Bo mi się nudzi? Bo mam sentyment do tego forum? Bo chcę rozwinąć postacie, fabułę, historię? Czy takie argumenty wystarczą?